Definicja i Epidemiologia
Terminem „rak płuca" określa się raka tchawicy, oskrzeli (dróg oddechowych) i miąższu płucnego (pęcherzyki płucne). Rak płuca to najbardziej śmiertelny spośród wszystkich nowotworów w Europie i na świecie, jest przyczyną 28% zgonów wśród mężczyzn i 10% wśród kobiet. Każdego roku w Polsce z powodu raka płuca umiera blisko 20 tys. osób. To więcej niż na raka piersi, raka jelita grubego i raka prostaty razem wziętych.
Śmiertelność powodowana rakiem płuca jest nadal bardzo duża, ze wskaźnikami przeżycia gorszymi niż dla innych częstych postaci raka. W Finlandii 12% pacjentów przeżywa obecnie 5 lat od momentu rozpoznania raka płuca w porównaniu do 4% przed 20 laty. Wskaźnik pięcioletniego przeżycia w raku płuca wynosi w Wielkiej Brytanii jedynie 5%, a w Polsce 3-5%.
Ze względu na odrębną biologię, przebieg kliniczny i sposób leczenia, rozróżnia się dwa główne typy raka płuca: niedrobnokomórkowy i drobnokomórkowy. Najczęstszą postacią raka płuca jest rak niedrobnokomórkowy, w którym rozróżnia się trzy podtypy: Rak płaskonabłonkowy rozpoczyna się zwykle w jednym z większych oskrzeli i jego wzrost jest stosunkowo wolny. Wzrost zarówno raka gruczołowego, jak i raka wielokomórkowego rozpoczyna się na obwodzie płuca. Raka wielkokomórkowego charakteryzuje szybki wzrost i rozsiew. Czas przeżycia w raku niedrobnokomórkowym jest dłuższy niż w raku drobnokomórkowym, który rozwija się szybciej, a zaczyna zazwyczaj w dużych oskrzelach.
Obok wymienionych dwóch głównych typów raka płuca, 5 do 10% przypadków stanowią inne rodzaje takie jak: rakowiak, oblak, rak śluzowokomórkowy i międzybłonniak złośliwy.
Ściągnij aplikację Pulmoinfo!
